Wegnemen van dat sluimerende rotgevoel

Het afgelopen jaar ben ik bezig geweest om een aanvullende techniek te leren. IEMT.

Een techniek die op EMDR lijkt. Kort uitgelegd kijk je waar iemand last heeft en hinder ervaart. In zichzelf. Aan anderen en omstandigheden kunnen we niet echt wat veranderen. Al denken we dat vaak wel.

Je kijkt dus naar datgene wat je hindert. En naar het gevoel dat je daarbij hebt. En met IEMT spoor je terug naar de eerste keer dat je dat gevoel hebt gehad. Die herinnering, die ga je met IEMT aanpakken. Niet wegpoetsen maar weg ‘zetten’ op een gezondere plek in geheugen. Zodanig dat het verleden niet meer dwars door het heden heen walst of subtiel achter in je nek blijft hijgen.

Iets wat eerder gebeurd is, en soms al lang geleden, kan z’n sporen achterlaten. Angsten die je als kind ervaren hebt, sla je op en blijven bij je. En worden geactiveerd wanneer er weer iets gebeurd dat op die situatie lijkt. Soms heel tastbaar zoals met angst voor honden of spinnen. Maar het kan ook heel subtiel of sluimerend zijn. Zo kan je als kind ervaren hebben dat je er niet toe deed. Dat is een heftige ervaring. En overtuiging. Waarbij vaak de overtuiging wel in je doorleeft maar de herinnering al ver weg gezet is.

En terwijl je bezig bent kun je zomaar getriggerd worden. Komt er een sterk gevoel op of verschijnt er een onzichtbaar rotgevoel. Soms heb je amper door wat er van binnen ‘aanslaat’. Een rotgevoel waar je niet eens woorden aan kan geven.

En daar kan IEMT een helpende methode bij zijn.

Wat een opluchting. Dat zoiets bestaat. En dat er een manier is om van die belemmeringen af te komen. Tastbare maar ook sluimerende belemmeringen…

Waar heeft het mijzelf bij geholpen?

IEMT heeft mij geholpen om meer te voelen. Op een of andere manier verstarde ik vaak. En ging ik heel erg praten en gewoon maar doen zonder echt te voelen. Daar zit nu beweging in. Ik voel veel duidelijker waar ik bang voor ben. En ik voel me vrijer, minder ingehouden en minder voorzichtig.

Dat is mooi. En daar wil ik ook meer van uitdelen. Inzetten in mijn werk. Vertellen dat er hoop is. Ook als je denkt dat dit sluimerende gevoel of die dagelijkse angst of wat dan ook “er voor altijd bij hoort”. Dat is namelijk in heel veel gevallen niet zo.

Interesse gewekt? Klop bij me aan.

Raymonde